Kyoto (18-07-2011)

De laatste dag met de Rail Pass is alweer aangebroken. Met het aankomen op Ichikawa gisteren hadden we gezien dat vandaag voor veel mensen een vrije dag is. Het resultaat was echter wel verbazingwekkend: bij aankomst op Tokyo centraal was het perron helemaal leeg. Nou… vooruit, op 1 man na dan. Maar die zat verstopt achter een bankje, met zijn mond half open van verbazing dat het percentage buitenlanders ineens omhoog geschoten was van 0,0000001% naar maar liefst 67%.
Tokyo is normaal gesproken het drukste station waar we langs komen.. in de vertrekhal en zelfs in de Shinkansen was het ook een aanzienlijk stuk rustiger dan normaal.

Op het station van Kyoto zijn we direct naar het toeristen informatiepunt gegaan. Gelukkig hielp een Japanse dame ons in het Engels om een beetje wegwijs te raken in de grote en toeristische stad. Kyoto is te groot om alles te kunnen zien, zeker aangezien je eerst nog 3 uur moet reizen vanaf Tokyo. Gewapend met een stadsplattegrond, een buskaart, een bus-route kaart, een kaart met plattegronden van de aankomststations en ons gezonde verstand zijn we op weg gegaan naar de eerste culturele locatie: Kinkakuji Temple. Na een busrit van 40 minuten kwamen we op loopafstand van deze tempel aan. Het speciale aan de Kinkakuji Temple, is dat de tweede en derde verdieping van de tempel zijn bewerkt met goud. Vooral wanneer de zon erop staat, schittert deze prachtige tempel.

Maar ook in de regen is de tempel heel erg mooi en dat zeggen wij uit ervaring. De druppels op het omringende meer van de Kinkakuji Temple verraden dat dan wel weer. Regen is natuurlijk altijd jammer op vakantie, maar ergens ook wel weer een mooie afwisseling van de 35 graden en 39 graden Celsius van de afgelopen week. De tempel bestaat uit verschillende lagen: de eerste laag is gebouwd in de paleis stijl, de tweede laag is gebouwd in de Samurai stijl en de derde laag is gebouwd in de Zen tempel stijl. Bovenop het dak staat een gouden Chinese Phoenix.

Na de gouden tempel vervolgden we onze route naar de Ginkakuji Temple. Deze tempel ligt aan de andere kant van Kyoto, dus met de bus zijn we hier weer naartoe gebracht. Dat gaat in Kyoto heel gemoedelijk. Je koopt als toerist gewoon een dagkaart voor 500 Yen en je kan overal heen waar je maar wilt. Ter vergelijking: één keer met de bus reizen (maakt niet uit waarheen binnen Kyoto) kost 220 Yen.

De Ginkakuji Temple staat niet voornamelijk bekend om haar zilveren Chinese Phoenix op het dak, maar meer om de omringende tuin. In die tuin zijn prachtige patronen in het zand aangebracht om de bezoeker een plezier te doen. Nog mooier dan de zilveren haan op het dak waren de verschillende kevers die we gezien hebben onderweg door die tuin. Eerder deze week zagen we al een groene, een gouden, een platte en nu werd onze collectie aangevuld met een rode en een modderige. Gotta catch them all!

Vanaf Ginkakuji Temple zijn we verder gelopen via de filosofische route van een bekende Japanse filosoof. Zijn route is bekend geworden omdat deze beste man hier zijn beste ideeën opdeed. Het wandelen onder de prachtige bomen deed hij vermoedelijk niet voor zijn rust. De bomen worden haast opgevreten door grote cicaden, die zoveel kabaal maken dat het haast een filosofische runway genoemd kan worden. Wel is het ons eindelijk gelukt om zo’n lawaaischopper op de foto te krijgen. Het was een wat kleiner exemplaar (ongeveer zo’n 4cm), zeker ten opzichte van zijn grote broer / zus van zo’n 6cm die net buiten het bereik van een goede foto zat.

Als afsluiting van ons bezoek aan Kyoto zijn we nog naar de Sanjuusangen tempel gegaan. Letterlijk vertaald betekend dit ‘hal waarin 33 ruimtes zijn tussen de rijen’. Deze in 1164 gebouwde tempel bevat 1001 beelden van Buddha en 28 grote beelden van bewakende goden (ook wel deity genoemd). Tussen deze gewone en bewakende goden zijn 33 rijen gemaakt. Helaas kunnen we dit niet verder uitleggen met een foto, aangezien de beelden heilige objecten zijn en niet gefotografeerd mogen worden.

Na het bezoek aan deze prachtige verzameling zijn we weer terug op weg gegaan naar Ichikawa. Zoals gewoonlijk maken we (een deel van) ons reisverslag al in de trein terug naar huis, al is het vanavond ineens verbazingwekkend druk. Het was niet meer mogelijk om voor vanavond een ticket te reserveren (alle treinen tot 12 uur vannacht zijn vol), maar gelukkig zijn er altijd nog 5 wagons waar je zonder reserveren in kan. Onze voetjes kunnen nu in ieder geval alvast beginnen met rusten. Morgen wordt een rustdag, zodat we ons klaar kunnen maken voor de komende reizen. We gaan in ieder geval woensdag of donderdag naar Disney Sea! Dit is nog wel een beetje afhankelijk van het weer.. want als het hier regent, ben je in 3 tellen doorweekt!