Shinanomachi (06-08-2011)

Zaterdag 6 augustus 2011

Vandaag was een dag vol verrassingen. We hadden eigenlijk gepland om heel de dag rustig aan te doen, wat te trainen en om ’s avonds te genieten van de Ichikawa Matsuri met hanabi (vuurwerk). Vrijdag laat in de avond hoorden we dat de Matsuri helaas is afgelast. In heel veel plaatsen is dat zo gegaan, vanwege de ramp van 11 maart.

Dus werden onze plannen omgezet in iets anders. Vrijdag avond was er namelijk nog wel iets positiefs gebeurd tijdens het dinertje was de huisbaas gaf. Eén van de nieuwe bewoners, Michael, was de nerdentaal van zijn kamergenoten zo zat dat hij met ons een gesprek aanging. Hij blijkt een passie te hebben voor vliegtuigen en vertelde dat hij zelfs van Hello Kitty iets had gespaard. Aangezien er hier heel wat Kitty’s rondzwerven, hadden we direct een aanknopingspunt. Hij vroeg ons tot wanneer we blijven en toen we vertelden dat we dinsdag weer naar het koude Nederland vertrekken stelde hij voor om samen wat gezelligs te gaan doen.

Vanmorgen werd de afspraak met Michael verder uitgewerkt tot een dinertje bij de ramen winkel waar we ook donderdag gegeten hebben. Maar… Eén van de dames, Chika, boomde deze plannen dwars. Erg dwars. Er was namelijk voor vanavond een ander groot feest gepland in Shinanomachi… Met vuurwerk! Ze kon haar zin nog niet eens fatsoenlijk afmaken, aangezien wij haar al haast om de nek vlogen toen ze voorstelde om met de groep Cozy People te gaan. Gelukkig kon ook Michael mee, dus was alles geregeld.

Om 3 uur gingen we op weg naar het festival. Na ongeveer een uurtje reizen met de trein en een stuk lopen buiten en binnen het festival terrein hadden we een zitplekje gevonden. Dat is zo fantastisch aan Japan… Ze weten dat er veel mensen zullen komen, dus worden er van tevoren velden afgezet waarbinnen de mensen kunnen gaan zitten. Vanwege de algemene fatsoensnormen neemt iedereen een respectvolle afstand van anderen aan, waardoor je je eigen plekje hebt met de groep waarmee je bent. Daarnaast krijg je een soort plastic mat (nee, niet knielend met je hoofd naar Mekka) waar je op kan zitten. Dus geen vieze kleren vanwege het gras, maar een schone derriere.

Het festival werd om half 6 gestart met een vuurwerksein. Een foto van dit bijzondere vuurwerk zullen we zondag plaatsen. Aangezien het natuurlijk nog licht is om half 6, leek het ander vuurwerk te zijn dan wat wij hebben in Europa. Van half 6 t/m half 8 werden de gasten vermaakt met allerlei bekende en semi-bekende artiesten. Gezien de grootte van het terrein (er was zo’n 100.000 man), werd dit Japans slim opgelost. Er was een stadion waar mensen voor konden reserveren. In het stadion kon je dan de artiesten zelf zien. Voor de minder stadiongerichte mensen was er het grasveld, versierd met een tigtal gigantische televisieschermen. Iedereen zat netjes op zijn of haar matje, waardoor eigenlijk overal het scherm te zien was.

Om half 8 was de donkerte genoeg ingevallen om te starten met de attractie waar zowat iedereen op wachtte: het vuurwerk! En wat voor vuurwerk… alle kleuren van de regenboog waren verwerkt in rond vuurwerk, pijlen, uit elkaar spattende constructies, regenachtige vuurwolken en zelfs een smiley van Puma. Het was een fantastische mooie show die maar liefst 1 uur duurde. En aan het einde kregen we natuurlijk nog een toegift: nog meer vuurwerk! Goh… wie had dat nou gedacht ;)

Knallend kwam deze feestelijke dag tot een einde. Aangezien we 240 foto’s hebben om door te bladeren, gaan we dat morgen op ons gemakje maar doen. Dus… jullie horen morgen weer van ons!