Ichikawa en Shibuya (07-08-2011)

In onze vorige verslagen zijn we eigenlijk een beetje vergeten om jullie te vertellen over Michael, één van de nieuwste bewoners van Cozy House. Deze Canadees van Japanse afkomst is gecombineerd met de twee nerds die alleen maar achter hun computer zitten en praten of technische dingen. Ze zijn wel aardig hoor, maar een normaal gesprek kan je er niet mee voeren. Dus die arme Michael is regelmatig te vinden in onze woonkamer, waar gesprekken gaan over “normale” dingen zoals voedsel, drank en de vraag hoe we al onze spullen in onze koffers gaan proppen…

Over Michael willen we nog wel wat bijzonders vertellen. Vrijdagavond klopte hij op de deur van onze slaapkamer, met een doos vol snoepjes. Hij had deze vruchtensnoepjes gekregen van één van zijn Japanse familieleden, maar kreeg de lading niet alleen op. Dus hij deelde ze uit met de mensen die hij aardig vond in Cozy House. En het waren daar bijzonder lekkere snoepjes… we hebben ze nog lang niet allemaal op, maar we genieten er echt wel van. Michael was één van de reisgenoten voor het vuurwerk van zaterdag. Vandaag zijn we ook nog wat leuks gaan doen met hem. We zijn namelijk gaan lunchen bij één van de grootste hamburgerketens van Japan: Mos burger. Volgens Michael konden we Japan niet verlaten zonder daar een burger te testen. En hij had gelijk, die dingen waren echt lekker!

Na die heerlijke maaltijd zijn we begonnen met het inpakken van een aantal kleinere dingen. Er stond namelijk nog iets op het programma: Karaoke met Equta. Deze keer niet gedurende de nacht, maar wat eerder op de avond. We vertrokken om kwart voor 6 naar Shibuya en zijn net rond half 1 weer terug thuis aangekomen. Het was weer leuk, zoals altijd ;) Gruntende Japanse liedjes of juist de zwoele klanken van Avril Lavigne zijn de avond gepasseerd. En natuurlijk kon het nummer ‘Hey Hey Nigga f…’ niet ontbreken… met dank aan Equta ;)

Maar dat was niet het enige wat hij ons heeft geleerd. Hij vond de groei van Otto’s Japanse woordenkennis niet groot genoeg, dus besloot hij nog wat dingen toe te voegen. Beginnend bij een woord wat wij noemden: mimi sen (oordopjes) sloot hij aan met mimi aka (oorsmeer) en mimi tabu (oorlel). Daarna vertelde hij dat als je goed wilt kunnen schelden in het Japans, je iemand uit kan maken voor ‘gokiburi yaro’ of ‘oya kodon’… Het eerste is een mooie manier om iemand uit te maken voor kakkerlak. Het tweede is een manier om voedsel aan te duiden, namelijk kip en ei op rijst. Tenminste… als je die laatste in een vertaalmachine gooit. Als je het gebruikt om mee te schelden, betekend het zoveel als iemand die zowel iemand uit zijn eigen generatie als diens vader of moeder euh… heel erg lief vindt?

Aangezien we toch aan het uitwisselen waren, hebben we ook Equta’s talenkennis verder verrijkt. Hij kon al wat dingen zeggen in het Nederlands en Duits, maar nu loopt er een Japanner door Shibuya die tegen iedere buitenlander roept ‘Bek houwe met je blije bakkes!’… we hopen dat hij ook daadwerkelijk een Nederlander treft die daar smakelijk om zal kunnen lachen.

In de trein hebben we nog wat Japanse cultuur gezien / geroken… aangezien het weekend is, zijn heel veel mensen ladderzat in de trein. Dat is niet duur voor Japanners, aangezien zij genetisch gezien na 1 blikje bier al dronken genoeg zijn. Maar eigenlijk sliepen die meestal gewoon hun roes uit tegen een muur, op een stoepje of op een bankje.. maar die van vanavond gooide het er maar gewoon uit op de vloer van de trein. Tja… in Japan kijkt er eigenlijk niemand op als er zoiets gebeurd. Misschien dat de ‘zieke’ het wat opdept met doekjes, maar anders doet het treinpersoneel dat vast wel… wat een land…

Nou… dat was het dan wel weer zo’n beetje voor vandaag. Waarschijnlijk zijn we morgen veel te druk bezig met inpakken en afscheid nemen hier voor een verslag. Maar… you never know ;) om jullie nog een indruk te geven van Japans vuurwerk, hebben we bij het verslag van zaterdag een heleboel mooie foto’s toegevoegd. De titels bij de foto’s zijn niet heel erg nuttig, maar dat is wel een beetje te wijten aan het tijdstip…