Himeji (13-07-2011)

Om 6 uur vanmorgen ging de wekker. Ja.. echt! Om 10 voor 7 waren we zelfs al op weg naar het station van Ichikawa, om daar weer in de trein gepropt te worden. Het blijft verwonderlijk hoeveel makke schapen er in een stal passen. Helemaal als het gaat om staand slapende Japanners in de ochtendtreinen. Wij hebben het geluk dat we slechts vijf haltes hoeven langs te gaan voordat we in Tokyo aankomen.
In Tokyo stappen we vandaag over op een Shinkansen (sneltrein) richting onze bestemming: Himeji. De reis vanaf Tokyo zal starten om 8.03 uur en we zullen aankomen in Himeji om 11.43. Menig Japanner die we vertelden over ons reisplan viel haast van verbazing achterover. Met de meest reguliere treinen duurt de reis naar Himeji namelijk 10 uur. Bovendien is reizen met de Shinkansen vrij duur in vergelijking met de reguliere treinen.

Eenmaal aangekomen in Himeji begon onze korte wandeltocht naar het kasteel. Himeji staat bekend om dit kasteel, wat het mooiste kasteel zou zijn van heel Japan. Helaas wordt het kasteel momenteel gerestaureerd aan de buitenkant. We wisten dit van tevoren al, maar aangezien er nog altijd bezoekers welkom zijn, zijn we toch maar gegaan. Ook is Himeji voor ons beide een nieuwe plaats om te bezoeken en bleek het zeker de moeite waard te zijn.
Het kasteel dateert uit het jaar 1333 en is in de afgelopen eeuw een aantal keer gerestaureerd; na een flinke aardbeving, na de tweede wereldoorlog en nu weer. In 2009 zijn de restauratiewerkzaamheden begonnen en deze zullen worden voortgezet tot 2015. In Japan wordt niks gedaan als het niet grondig gedaan kan worden. Het hoofdgebouw van het kasteel is daarom ook helemaal ingepakt met metalen hekken en houten platen, om vervolgens van top tot teen verstevigd te worden. Om de bezoekers toch te laten zien hoe het kasteel was en zal zijn, is het kasteel op de houten platen op ware grootte getekend. In plaats van het bezichtigen van het kasteel in volle glorie, wordt het bezoekers mogelijk gemaakt om de restauratie van dichtbij te zien.

De route voor het kasteel begon met een korte wandeling door de tuin van het kasteel en een tentoonstelling van bijzondere kunstvoorwerpen, daarna werd je naar de metalen bouwtoren geleidt. Binnen deze toren werd je eerst met een lift naar de 8e verdieping gebracht, waar je kon genieten van een prachtig uitzicht. Binnen was het mogelijk om van dichtbij te zien hoe de restauratie van het dak in zijn werk gaat. Alle dakpannen zullen opnieuw worden vastgezet op het dak door gebruik te maken van de oude werkwijze. De mooie wapens van de originele bouwers en de familie die er woonde zullen weer in het dak worden verwerkt zoals ze daar altijd zijn geweest. Ook op de 7e verdieping werd de toerist met kennis rond de oren geslagen over de restauratie van nu en van de voorgaande keren. Via filmpjes wordt getoond wat de bouwvakkers eigenlijk precies doen en wat het resultaat zou moeten worden.

De route ging verder met een tocht door het hoofdgebouw van het kasteel. De binnenkant is namelijk goed bewaard gebleven en is prima te bezoeken. Japan zou Japan niet zijn als we daar onze schoenen niet mochten verwisselen voor een luchtig tochtje op onze (stink)sokken. De tocht door het kasteel liet zien hoe het kasteel werd verdedigd en welk gebied vroeger toebehoorde aan de stad Himeji.
Na deze route hebben we nog een extra stuk van het kasteel gezien wat bewoond werd door de kleindochter van Tokugawa Ieyasu: Prinses Sen. Zij werd gezien als een mooie, maar treurige vrouw. In dit deel van het kasteel wordt haar toch wel droevige verhaal verteld. Deze rondleiding werd afgesloten met een mooi kunstwerk van twee levensechte poppen die de prinses en haar laatste man voorstelden, zich ontspannend met een kaartspelletje.

Na deze sokkentochten hebben we het kasteel verruild voor eerst een ijsje en een iced choco om daarna wat Udon noedels te eten in de dierentuin. Op hetzelfde terrein als waar het kasteel staat, is namelijk een kleine dierentuin. Toch kwamen we ogen tekort om alle dieren in de dierentuin goed te kunnen zien. Aangezien het net rond voedertijd was, waren sommige dieren tevreden aan het eten, waar andere dieren (zoals twee grote zeeleeuwen) met doordringend gebrul de verzorgers duidelijk wilden maken dat ook zij honger hadden. Terug naar de uitgang lopend kwamen we nog langs twee dromedarissen, waarvan er eentje zo’n haast had gemaakt om zich te tonen dat zijn mond nog niet leeg was. Het dier kwam al kauwend en kwijlend ons met een rare brul begroeten. Toch wel heel attent van hem. Als afsluiting van de dierentuin zijn we nog gaan kijken bij de ijsberen. Deze hielden zichzelf lekker op temperatuur in een bad met koud water, ondertussen zichzelf goed verzorgend.

Met het afscheid van de bonte dierentuin kwam er een einde aan onze tweede dagtocht door Japan. Nu weer terug in de trein voor die 4 uren. Gelukkig is het een trein die goed wordt onderhouden. Er loopt regelmatig een dame rond met een karretje met drinken en de airco zorgt (energiebesparend) voor een fijne temperatuur. Bij thuiskomst wordt het even douchen, genieten van wat Gyoza en dan lekker slapen.