Akihabara (02-08-2011)

SHOPPEN!! We zijn zo blut na vandaag… Nou ja.. Otto dan ;) Akihabara staat bekend als Electric City, maar voor Otto staat het bekend als Final Fantasy City. Bij de eerste winkel die we troffen was het al gelijk raak. En bij de volgende twee winkels ook weer. Zo zijn we binnen 3 uur niet veel verder gekomen dan 50 meter van het station af. De FF kaarten, figuren en creatures vlogen om de oren van zowel koper als verkopers.

Na deze flinke aanslag op de toekomstige verzendkosten hebben we eerst tijd gemaakt voor een wat latere lunch. Bij een tentje iets verderop hebben we heerlijke ramen gegeten. Ramen is, voor de oplettende lezer al bekend, een gerecht met verschillende ingrediënten. De basis is een soort van spaghetti, genaamd soba. Daar worden dan varkensvlees, lente uitjes, een gepocheerd ei en warm water aan toegevoegd. Een heerlijke maaltijd voor ons, gelukkige verzamelaars.

Na deze Kop der Troost zijn we weer verder gegaan met shoppen. En dat is goed gelukt, zoals een aantal van jullie zeker zal zien binnenkort ;) Sorry ouders, sparen doen we wel als we weer terug zijn uit Japan.. Nee hoor, dat is maar een grapje. Maar als je eenmaal hier bent is het, zeker voor Otto, de moeite waard om goed te kijken naar wat er verkocht wordt. Heel vaak concurreren de winkels onderling met scherpe prijzen, waardoor het voor de toeristen heel leuk is om te snuffelen.

Aan het einde van de strooptocht zijn we maar lekker naar huis gegaan. Het weer werd wat minder fraai, maar de regenbui hebben we toch kunnen ontlopen. We waren al een tijd niet meer bij de arcade langs geweest, dus dat moest weer eens bijgewerkt worden. We waren niet de enigen daar… er was een jochie van een jaar of 12 bezig op de Taiko machine, trommelend alsof zijn leven er vanaf hing. Op het moeilijkste level deed hij de moeilijkste liedjes. Wij voelden ons daarna echt heel erg zielig op medium level.. waar we niet eens zijn score konden evenaren…

Bij thuiskomst hebben we zelf eerst een klein dinertje gemaakt met wat gepaneerd varkensvlees en een salade met krab. We gingen namelijk nog uitgebreider eten met een groepje mensen, waaronder onze huisbaas, de al wat beter sprekende Japanse popper & locker, de vage ‘dat doe ik allemaal niet’ Canadees, de nieuwe jongen met een zwaar Amerikaans accent en wij :) Niet dat wij nou zo normaal zijn, maar toch… Hebben jullie ook weer een idee waarmee we ‘samenwonen’.

Een korte samenvatting van het gesprek tijdens het eten:
De Canadees en de Amerikaan hebben een gesprek over World of Warcraft en andere Role playing games zoals Guild Wars en Star Wars.
De huisbaas kijkt steeds van links naar rechts en lacht ze ondertussen gewoon uit, zonder dat de heren dat merken natuurlijk.
De Japanse bewoner kent maar net genoeg Engels om te zeggen ‘you cut a banana in your bowl’ en snapt dus werkelijk geen *** van het hele gesprek. Op zijn gezicht staat een verbaasde uitdrukking waaruit op te maken valt dat hij vermoedt dat er één of andere nieuwe taal wordt gesproken in plaats van Engels.
Wij proberen met steeds hele kleine kontbewegingen onze kamer terug in te schuifelen, de deur dicht te schuiven en te genieten van STILTE! Of van het idee dat we onze gal kunnen spuien aan onze familie en vrienden.

Tja.. en nu zitten we op onze kamer, nog steeds luisterend naar de twee nerds in de woonkamer die een ijsje aan het snacken en nog steeds doorgaan met tips en tricks van de meest suffe spellen die we ooit als mensheid hebben ontworpen. Ja.. we zijn ze zat! We verlangen naar stille kamers waar we alleen maar geluid horen vanaf een tv die Nederlandse ondertiteling kent in plaats van alleen maar Japanse nasynchronisatie. Zelfs het geluid van Mikkie zou nog altijd veel beter in het gehoor liggen dan de preken van buurman Bijbel hiernaast. GROM!
Maar we hebben het echt wel naar onze zin hier hoor. Cozy House en Ichikawa voelen als een soort thuisplekje vanaf waar we allerlei stedentrips en shopping sprees vandaan organiseren. We hebben nog lang niet alle verschillende restaurants in de buurt uitgeprobeerd en we hebben nog niet eens gezwommen! Maar het is alweer bijna tijd om te gaan slapen… Eerst wat foto's bewerken en dan morgen weer een dagje winkelen in Ginza.