Tokyo (31-07-2011)

Sinds onze aankomst in Japan hebben we nog geen echte aardbeving bewust meegemaakt.. tot vanmorgen om 4 uur dan. De aardbeving, met een kracht van 6.4 op de Japanse schaal van 1 t/m 7, vond plaats in Fukushima. De eerste meting van de aardbeving was om 03.54 en de beving hield een paar minuten aan. Ook wij lagen schuddend in ons bedje. Aangezien de aardbeving aan kracht mindert wanneer het episch centrum verder weg ligt, kreeg de beving bij ons een waarde van 3 op de Japanse schaal. De informatie over de aardbeving wordt heel snel en nauwkeurig bijgehouden op de website van het Japanse meteorologische instituut. Zo hadden ze voor vandaag de volgende gegevens geplaatst: http://www.jma.go.jp/en/quake/2/20110731040357391-310354.html

Na deze schuddende ervaring zijn we vandaag op pad gegaan naar het keizerlijk paleis in Tokyo. Het paleis zelf is niet van dichtbij te zien, maar je kan wel door de tuinen wandelen. Aangezien onze benen nog niet helemaal zijn hersteld van Machtige Fuji, hebben we maar een deel van de tuinen bezocht. Maar toch een indrukwekkend geheel.

Na het bezoek aan de keizerlijke tuinen zijn we op zoek gegaan naar de Japanse versie van de Eiffeltoren: de Tokyo Tower. Of in het Japans: Tokyo Tawa! Ze moeten er natuurlijk wel hun eigen draai aan kunnen geven hè ;) Onderweg naar dit rood witte metalen bouwsel kwamen we langs locaties waar het keizerlijk paleis nog wat beter te bewonderen was. Nadat we hier verschillende Japanners op de foto vereeuwigd hadden, vervolgden we onze weg.

Deze route bleek echter nog wel wat langer te zijn dan we ingepland hadden. Na een half uur lopen richting de rode Fransman waren we eerder toe aan een lekker bad dan aan een nieuwe klimtocht. Bij een winkel hebben we gevraagd of we nog wel de goede richting volgden voor de Tower. De vriendelijke man achter de kassa vertelde ons dat we misschien toch beter de metro konden nemen, aangezien het zeker nog 30 minuten lopen was vanaf zijn winkeltje. Dus… De metro in! Dat gaat hier heel simpel. Je zoekt het station op waar je wilt zijn, je koopt een kaartje, loopt door de poortjes heen en je stapt in de metro. Want 9 van de 10 keer staat het brave vervoersmiddel er al, wachtend op reizigers.

Na een metro tochtje van ongeveer 5 minuten kwamen we bijna aan bij de Toren der Japanse trots: Tokyo Tawaaaa! Op de eerste en tweede verdieping van dit bouwwerk zijn allerlei winkeltjes te vinden. Zo ook een winkel van een van onze favoriete katjes; Hello Kitty! (want Mikkie staat natuurlijk op nummer 1!) In deze winkel verkochten ze werkelijk alle telefoonhangertjes die er maar gemaakt zijn van deze beroemdheid. Een mooi moment om de verzameling van Martje weer eens aan te vullen natuurlijk.

Na een dinertje in de toren zelf zijn we weer terug op pad gegaan naar huis. Aangezien het inmiddels donker geworden was, kregen we de gelegenheid om de verlichtte toren te fotograferen voordat we weer in de metro verdwenen. En zo was er weer een dagje gevuld met sightseeing.